Kort verslag van het symposium naar aanleiding van het 60-jarig doctoraat van Ferdinand Feldbrugge.

Door R.A. van der Pol

Op 5 juli j.l. vond in de Grotius–zaal van het Kamerlingh-Onnes gebouw van de Leidse Universiteit het symposium plaats naar aanleiding van het feit dat professor mr. Ferdinand Feldbrugge 60 jaar geleden promoveerde bij professor Pompe op het onderwerp: “Schuld in het Sowjet-strafrecht”.

Een prachtige aanleiding om die middag stil te staan bij de huidige juridische en politieke ontwikkelingen in Rusland. Na de welkomstwoorden van Prof. dr. Rick Lawson was het de beurt aan zes sprekers om hun licht te laten schijnen over gevarieerde onderwerpen zoals daar zijn: ontwikkelingen op het gebied van contractsuitleg door de Russische burgerlijke rechter, enkele recente uitspraken van het Russisch constitutioneel hof, de voortgang in de Russisch-Georgische vredesbesprekingen, de gespannen verhouding met Rusland in de Raad van Europa en  de vraag waarom wij ‘vrienden met China’ willen zijn en Rusland van ons lijken te vervreemden.

Ferdinand Feldbrugge sloot zelf af met een voordracht onder de titel ‘The study of Russian law and society during the last sixty years’, waarin hij stilstond bij bijzondere momenten in zijn lange loopbaan: van mede-oprichter van het International Council for Soviet and East European Studies (ICCEES) tot huissovjetoloog bij de NAVO en deskundige betrokkenheid bij de totstandkoming van het nieuw Burgerlijk Wetboek voor de Russische Federatie en auteur van vele boeken over onder meer de geschiedenis van het Russisch recht. Bij dit alles benadrukte hij het onverminderd grote belang van de bestudering van taal, cultuur en samenleving van Rusland. Bij de voltooiing van zijn laatste kloeke werk ‘A history of Russian Law From Ancient Times to the Council Code (Ugolovnoe Ulozhenie of tsar Aleksei Mikhailovich of 1647)’, kwamen, zo vertelde hij,  hem vaak de woorden in gedachten van de oude monnik uit Pushkins’ Boris Godunov:

«Еще одно, последнее сказанье – и летопись окончена моя. Окончен труд завещанный от Бога мне грешному. ….Недаром многих лет свидетелем Господь меня поставил. Когда-нибудь монах трудолюбивый найдет мой труд усердный, безымянный, засветит он как я свою лампаду и пыль веков от хартий отряхнув правдивые сказанья перепишет.  Да ведают потомки православных земли родной минувшую судьбу!»

“Nog een laatste vertelling en mijn kroniek is klaar. Het werk mij, sterfelijk mens, door God opgedragen is dan voltooid. Niet voor niets heeft de Heer mij als ooggetuige van vele jaren hier geplaatst. … Op een keer zal een ijverige monnik mijn toegewijde, naamloze werk vinden, en hij zal, evenals ik, zijn kaars ontsteken en na het stof der eeuwen van de oorkonden te hebben afgewist, de waarachtige vertellingen overschrijven. Laten de nazaten van de rechtgelovigen kennisnemen van de oude lotgevallen van hun geboortegrond.”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *